HER AN BİR MESAJLA MUHATABIZ

Hayat bize her an bir mesaj gönderiyor. Mesajların nereden geleceği ise hiç belli olmuyor. Bazen medya aracılığı ile bazen eş dost ile bazen doğa olayları ile bazen de bir çocuğun rüyası ile mesajlar ulaşıyor hazır olana anlayana. Gelen mesajları deşifre edebildiğimiz oranda  kendi hakikatimizi anlamamız kolaylaşıyor.

Bir kaç yıl önce bir akşam vakti oniki yaşındaki yeğenim Sude bana gördüğü ve çok etkilendiği bir rüyasını anlattı. Açıkçası bende çok etkilendim ve sizinle bu rüyayı paylaşmak istiyorum.

Rüyasında uzay boşluğunda gezinirken dünyaya benzer bir sürü dünyalar olduğunu fark ediyor. Dünyalara dikkatle baktığında her birinin üzerinde birilerine ait kimlik bilgileri olduğunu görüyor. Bir bakıyor birinde annesinin adı, birinde babasının adı, bir diğerinde ablası ve biri de kendi dünyası. Ben bir annemin dünyasına gireyim diyor ve onun dünyasının içine dalıyor.

Bir bakıyor orada kendi bedeni var annesi bir şeyler söylüyor ona. O da annesine bir şeyler söylüyor. Fakat oradaki Sude beden olarak kendine benzeyen ama gerçek Sude değil. Orada ki Sude annesine gerçek Sude’nin istemediği şekilde konuşuyor. Sude annesine seslenmeye çalışıyor ama annesi onu duymuyor.

Sonra fark ediyor ki orada gördüğü kendine benzeyen SUDE aslında robot Sude. Annesinin kurguladığı şekilde konuşuyor ve ne yaparsa yapsın onlara müdahale edemiyor. Sonra kendi dünyasına geri dönmeye karar veriyor.

Kendi dünyasında gördüğü herkesin de robot olduğunu anlıyor ve hepsini kendi kurguladığı şekilde davranış sergilemesini izliyor. Kendi dünyasında tek gerçeğin kendisi olduğunu fark ediyor.

Ve “Herkesin dünyasında kendisi gerçek diğerlerinin sanal olduğunu anladım” diyor. “Benim dünyamdaki annem benim robotum. Annemin dünyasında da ben onun robotuyum” diyor ve “Herkes kendi dünyasında GERÇEK diğerlerinin dünyasında sahte bir görüntü olduğuna karar verdim” diyor.

Rüyasından çok etkilenmiş “Çok gerçek gibiydi her şey” diyor ve inanmış öyle olduğuna da. Uzun süre annesi ve babasına “Siz gerçek misiniz ? sorusunu sormuş. Çok korkmuş yalnız olduğunu düşünüp.. Hala da emin değil.

O akşam beni hem çok güldürdü, hem de düşündürdü bu rüya. Hakikatte anlatılmak istenen de tam da bu aslında. Herkes kendi kurgusunu yaşamıyor mu kendi dünyasında.

Aydanur Aktaş HIRA

Kategori: MAKALELERİM Aydanur Aktaş Hıra 16 Ekim 2020

Yorum bırakın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir